Ενωτική διακήρυξη κομμάτων και οργανώσεων της Γαλλικής Αριστεράς: Να υπερασπιστούμε τις δημόσιες υπηρεσίες! Να σταθούμε αλληλέγγυοι στο πλευρό των σιδηροδρομικών!

Τρεις μέρες πριν την πα­νερ­γα­τι­κή/ πα­νυ­παλ­λη­λι­κή απερ­γία του Γαλ­λι­κού Δη­μό­σιου τομέα, που έχει προ­γραμ­μα­τι­στεί για τις 22 Μάρτη τα κόμ­μα­τα και ορ­γα­νώ­σεις της Γαλ­λι­κής Αρι­στε­ράς δη­μο­σί­ευ­σαν την πα­ρα­κά­τω ενω­τι­κή ανα­κοί­νω­ση.

Τα κόμ­μα­τα και ορ­γα­νώ­σεις: Ελευ­θε­ρια­κή Αλ­τερ­να­τί­βα (Alternative Libertaire – AL), Οι­κο­λό­γοι Πρά­σι­νοι (Europe Écologie/ Les Verts -EELV), Πο­λι­τι­κό Κί­νη­μα «Ensemble», Δη­μο­κρα­τι­κή κοι­νω­νι­κή Αρι­στε­ρά (Gauche Démocratique et sociale – GDS), Κί­νη­μα «Γε­νε­ές» (Génerations – Hamon), Κοι­νο­βου­λευ­τι­κή ομάδα της Ανυ­πό­τα­κτης Γαλ­λί­ας (France Insoumise), Νέο Αντι­κα­πι­τα­λι­στι­κό Κόμμα (Nouveau Parti Anticapitaliste – NPA), Κόμμα «Nouvelle Donne», Γαλ­λι­κό Κομ­μου­νι­στι­κό Κόμμα (PCF), Κομ­μου­νι­στι­κό Κόμμα Ερ­γα­τών Γαλ­λί­ας (Parti Communiste des Ouvriers de France – PCOF), Αρι­στε­ρό Κόμμα (Parti de Gauche – PG), Κόμμα «Δη­μο­κρα­τία και Σο­σια­λι­σμός» (République et socialisme).

Δια­κη­ρύσ­σου­με ότι:

Για χρό­νια οι δια­δο­χι­κές κυ­βερ­νή­σεις έχουν κάνει την επι­λο­γή της ιδιω­τι­κο­ποί­η­σης των με­τα­φο­ρών ενά­ντια στην προ­στα­σία του κλί­μα­τος, την προ­ώ­θη­ση της ισό­τη­τας και της κοι­νω­νι­κής δι­καιο­σύ­νης: υπο-επεν­δύ­σουν στον τομέα των σι­δη­ρο­δρό­μων και επεν­δύ­ουν μα­ζι­κά σε αυ­το­κι­νη­τό­δρο­μους και ιδιω­τι­κο­ποι­η­μέ­να υπε­ρα­στι­κά πούλ­μαν, ευ­νο­ώ­ντας έτσι την έκρη­ξη της κυ­κλο­φο­ρί­ας των εμπο­ρευ­μά­των με βαρέα φορ­τη­γά οχή­μα­τα.

Από το 1997 και την δη­μιουρ­γία του Γαλ­λι­κού Δί­κτυου Σι­δη­ρο­δρό­μων (RFF), η Εθνι­κή Σι­δη­ρο­δρο­μι­κή Εται­ρεία της Γαλ­λί­ας (SNCF), κα­τα­κερ­μα­τί­ζε­ται όλο και πε­ρισ­σό­τε­ρο, για να σπά­σει το κοι­νω­νι­κό σώμα του κό­σμου των σι­δη­ρο­δρό­μων και να συ­νε­χι­στεί η ιδιω­τι­κο­ποί­η­ση που υπο­δει­κνύ­ουν οι ευ­ρω­παϊ­κές «κα­τευ­θυ­ντή­ριες γραμ­μές». Σή­με­ρα ο Macron ωθεί στα άκρα τη λο­γι­κή της διά­λυ­σης της SNCF. Σε όλη την Ευ­ρώ­πη, οι συ­ντα­γές που θέλει να εφαρ­μό­σει οδη­γούν στην κα­τάρ­γη­ση σι­δη­ρο­δρο­μι­κών γραμ­μών, στην έκρη­ξη των τιμών, στην ερεί­πω­ση των εγκα­τα­στά­σε­ων και των τρέ­νων, στην εξα­φά­νι­ση της σι­δη­ρο­δρο­μι­κής με­τα­φο­ράς εμπο­ρευ­μά­των. Ολό­κλη­ρος ο πλη­θυ­σμός πλη­ρώ­νει τρι­πλά το λο­γα­ρια­σμό: οι­κο­νο­μι­κά, λόγω της εδα­φι­κής ανι­σό­τη­τας που προ­κα­λεί­ται, λόγω της επι­βά­ρυν­σης της υγεί­ας από την δη­μιουρ­γού­με­νη ρύ­παν­ση.

Μετά από 20 χρό­νια προϊ­ού­σας φι­λε­λευ­θε­ρο­ποί­η­σης, και ενώ η συσ­σώ­ρευ­ση των ευ­ρω­παϊ­κών οδη­γιών πιέ­ζει προς αυτή την κα­τεύ­θυν­ση, ο Macron προ­τεί­νει να απο­τε­λειώ­σει με προ­ε­δρι­κά δια­τάγ­μα­τα την δη­μό­σια σι­δη­ρο­δρο­μι­κή υπη­ρε­σία με δρα­μα­τι­κές συ­νέ­πειες για τους χρή­στες και για το χω­ρο­τα­ξι­κό. Για να το πε­τύ­χει, συ­κο­φα­ντεί τους σι­δη­ρο­δρο­μι­κούς εμ­φα­νί­ζο­ντας τους σαν προ­νο­μιού­χους, που όπως οι συ­ντα­ξιού­χοι, οι φοι­τη­τές ή οι άνερ­γοι, θα ήταν δήθεν υπεύ­θυ­νοι για την οι­κο­νο­μι­κή κα­τα­στρο­φή της Γαλ­λί­ας. Η πραγ­μα­τι­κό­τη­τα είναι δια­φο­ρε­τι­κή: αγω­νί­ζο­νται για να σώ­σουν τις θέ­σεις ερ­γα­σί­ας των μελ­λο­ντι­κών γε­νε­ών.

Το τρένο δεν είναι μόνο μέσο με­τα­κί­νη­σης, είναι δη­μό­σια υπη­ρε­σία, ένα ου­σια­στι­κό ερ­γα­λείο για την οι­κο­λο­γι­κή με­τά­βα­ση και είναι αδια­νό­η­το ότι θα μπο­ρού­σε να στα­μα­τά­ει στις ει­σό­δους των με­γα­λου­πό­λε­ων. Η μάχη για τη δη­μό­σια σι­δη­ρο­δρο­μι­κή υπη­ρε­σία είναι πρω­τί­στως μάχη για την ισό­τη­τα.

Αντι­μέ­τω­ποι με αυτή την κυ­βέρ­νη­ση, που θέλει να ολο­κλη­ρώ­σει τη με­τα­τρο­πή μιας δη­μό­σιας υπη­ρε­σί­ας που οφεί­λει να κα­θο­δη­γεί­ται από το γε­νι­κό συμ­φέ­ρον σε μια με­γά­λη ιδιω­τι­κή εται­ρεία , οι σι­δη­ρο­δρο­μι­κοί δεν έχουν λο­γα­ρια­σμό να δώ­σουν για τί­πο­τα. Ούτε οι φοι­τη­τές που χά­νουν μέρος των επι­δο­μά­των στέ­γα­σης, οι συ­ντα­ξιού­χοι που βιώ­νουν την αύ­ξη­ση των ει­σφο­ρών τους, οι ερ­γα­ζό­με­νοι στον τομέα της υγεί­ας, οι εκ­παι­δευ­τι­κοί, οι άνερ­γοι, και το σύ­νο­λο των δη­μο­σί­ων υπαλ­λή­λων. Ούτε και οι με­τα­νά­στες που υφί­στα­νται μια άθλια πο­λι­τι­κή.

Οι Macron και Philippe θέ­λουν να τους με­τα­τρέ­ψουν σε απο­διο­πο­μπαί­ους τρά­γους; Δια­κη­ρύσ­σου­με συλ­λο­γι­κά ότι είναι θύ­μα­τα των φι­λε­λεύ­θε­ρων πο­λι­τι­κών που εφαρ­μό­ζο­νται εδώ και τόσα χρό­νια, γε­γο­νός που εξη­γεί την άνοδο της ακρο­δε­ξιάς στην Ευ­ρώ­πη.

Θέ­λουν να εί­μα­στε κα­τα­κερ­μα­τι­σμέ­νοι; Απα­ντού­με ότι θα εί­μα­στε στους δρό­μους στις 22 Μαρ­τί­ου, οι σι­δη­ρο­δρο­μι­κοί και όλοι οι δη­μό­σιοι υπάλ­λη­λοι, για να υπε­ρα­σπι­στού­με την πρό­σβα­ση στις δη­μό­σιες υπη­ρε­σί­ες, αρχής γε­νο­μέ­νης από τους σι­δη­ρο­δρό­μους, και το συμ­φέ­ρον του κοι­νού.

Μετάφραση: Μανώλης Κοζαδίνος

Πηγή: redlineagrinio.gr