Πέμπτη 16 Φεβρουαρίου 2017

Η ιστορία του βρετανικού σιδηρόδρομου στην καρδιά της βραζιλιάνικης ζούγκλας.

Από την ακμή στην εγκατάλειψη- Δείτε τις φωτογραφίες

Μέσα στην καρδιά της ζούγκλας στη Νότια Αμερική είναι μάλλον το τελευταίο μέρος που θα περίμενε κανείς να δει έναν βρετανικό σιδηροδρομικό σταθμό- με την απαραίτητη «πινελιά» ρολογιού τύπου Big Ben.

Κι όμως αυτό ακριβώς το θέαμα αντικρίζει ο επισκέπτης που φτάνει μέχρι τη μικρή κοινότητα Paranapiacaba έξω από το Σάο Πάολο, στη Βραζιλία. Η ατμοσφαιρική εικόνα του εγκαταλελειμμένου σταθμού που έχει αφεθεί στα στοιχεία της φύσης συμπληρώνεται και από τη διαρκή ομίχλης την περιοχή, λόγω του υψηλού υψόμετρου.
Το 1987, όπως γράφει η Daily Mail, το χωριό αποτελούσε ουσιαστικά την έδρα του σιδηρόδρομου του Σάο Πάολο, που ήταν βρετανικής ιδιοκτησίας. Στις ράγες που αρχίζουν να χάνονται στο έδαφος, ένα τρένο Armstrong-Whitworth θυμίζει τα μεγαλεία του παρελθόντος ενώ οι παλιές αποθήκες ρημάζουν εγκαταλελειμμένες.
Στο ζενίθ της η πόλη είχε πληθυσμό περίπου 4000 ανθρώπων, κυρίως Βρετανών εργαζομένων με τις οικογένειές τους.
Ο σιδηρόδρομος του Σάο Πάολο μετέφερε ανθρώπους και καφέ από το εσωτερικό του Σάο Πάολο στο λιμάνι Σάντος.
Το μεγαλύτερο τεχνολογικό επίτευγμα της εταιρείας ήταν το τελεφερίκ: ένα ειδικό «τρένο» κατασκευασμένο ειδικά για τον απόκρημνο βουνό και τη ζούγκλα.
Η κατασκευή αυτής της ζιγκ-ζαγκ γραμμής στο ορεινό έδαφος θεωρήθηκε μεγάλη επιτυχία από τους Βρετανούς μηχανικούς που εργάζονταν εκεί εκείνη την εποχή.
Το χωριό άκμασε για τριάντα χρόνια μέχρι να αρχίσει η παρακμή του. Η βραζιλιάνικη κυβέρνηση αγόρασε την επιχείρηση τη δεκαετία του ’40 και η τελευταία ατμομηχανή αποσύρθηκε το 1982.



Πηγή: newsbeast.gr