Δεν είναι λίγοι οι σιδηροδρομικοί, που μέσα από την καλλιτεχνικές τους ανησυχίες, βρίσκουν ένα πολύ καλό τρόπο διεξόδου από τα καθημερινά προβλήματα, αξιοποιώντας τον ελεύθερο χρόνο τους δημιουργικά και ευχάριστα.
Είναι άνθρωποι που σου δίνουν την αίσθηση, ότι δεν έχουν διάθεση να πλήξουν στην μονοτονία της ζωής. Σε μια σύντομη περιήγηση μας στους χώρους εργασίας, ήρθαμε σε επαφή με εργαζόμενους, που ο καθένας στον τομέα της καλλιτεχνικής του δημιουργίας, έχει να επίδειξη εκπληκτικό έργο, εφάμιλλο εκείνο του επαγγελματία καλλιτέχνη.
Στο σημερινό αφιέρωμά μας για τους σιδηροδρομικούς καλλιτέχνες, θα γνωρίσουμε τρεις από αυτούς, των οποίων οι δραστηριότητες τους και τα έργα τους έχουν αποσπάσει τις καλύτερες κριτικές. Τον Θωμά Μυρωνίδη ζωγράφο-γλύπτη, τον ζωγράφο Γιάννη Μορέλλο και τον εκφραστή της παραδοσιακής μουσικής Σταύρο Κουρουκλίδη.
Ο Θωμάς Μυρωνίδης μας αποκαλύπτει πως άρχισε την ενασχόληση του με την ζωγραφική και την γλυπτική. «Από μικρό παιδί ακόμα, από τις τάξεις του δημοτικού σχολείου. είχα την έφεση προς την ζωγραφική. Πολλές φορές ο δάσκαλος, με έβαζε να ζωγραφίζω διάφορα σχέδια στο πίνακα και πάνω εκεί γίνονταν το μάθημα. Ήταν τέτοια η αγάπη προς στην ζωγραφική, που όπου καθόμουν ζωγράφιζα. Είχα βέβαια το ταλέντο όμως εκείνο, που με έκανε να ξεδιπλώσω αυτό χάρισμα. Ήταν τα ερεθίσματα που δέχθηκα από το οικογενειακό μου περιβάλλων. Είχα παππούδες ζωγράφους. Μεγαλώνοντας άρχισα να ζωγραφίζω ερασιτεχνικά, αλλά η δουλειά μου ήταν τόσο καλή, που με φώναζαν να ζωγραφίζω σε καταστήματα και σε χώρους που ήθελαν να έχουν μια ζωγραφιά. Παράλληλα άρχισα να αγαπώ την γλυπτική. Η αφορμή μου δόθηκε, από έναν γλύπτη γνωστό τότε, που είχε το εργαστήριο του δίπλα στο σπίτι που έμενα. Έβλεπα με δέος τα αριστουργήματα που έφτιαχνε ο μάστορας και καθημερινά παρακολουθούσα την δουλειά του για πολλές ώρες. Μια μέρα μου είπε: «Θέλεις να αρχίσεις να δουλεύεις;». Δέχθηκα αμέσως. Στην αρχή δεν μου είχε πολύ εμπιστοσύνη, αλλά με τη πάροδο του χρόνου με εμπιστευόταν όλο και περισσότερο, ώσπου έφτασα σε κάποιο σημείο να κάνω μόνος μου γλυπτό. Συμμετέχω σε ομαδικές εκθέσεις. Εδώ και τέσσερα χρόνια, παρακολουθώ μαθήματα γλυπτικής του δήμου Θεσσαλονίκης, ώστε να τελειοποιήσω την τεχνική της γλυπτικής». Ο κ. Μυρωνίδης δεν έκρυψε το παράπονο του για την έλλειψη εκθέσεων γλυπτικής στην Θεσσαλονίκη, σαν αυτή που πραγματοποιήθηκε στην Αθηνά κατά την διάρκεια των Ολυμπιακών Αγώνων όπου μεγάλη γλυπτές παγκοσμίου κύρους παρουσίασαν τα εκπληκτικά έργα τους. Κάτι τέτοιο πρέπει να γίνει και εδώ στη Θεσσαλονίκη τόνισε με έμφαση ο κ. Μυρωνίδης.
Επίσης πλούσιο το καλλιτεχνικό έργο του ζωγράφου Γιάννη Μορέλλου, τα έργα του οποίου μπορούν να σταθούν με αξιώσεις, δίπλα στα έργα των μεγάλων καλλιτεχνών του είδους.
Παρόλο που είναι αυτοδίδακτος, εν τούτης οι πινελιές του δίνουν «πνοή» στα έργα του, κάνοντάς τα να ζωντανεύουν και να ξεχωρίζουν ως ζηλευτά αριστουργήματα. Η θεματολογία των έργων του, είναι εμπνευσμένη από τα διηγήματα του Παπαδιαμάντη, σκιαγραφώντας των μόχθο και την αγωνία των απλών ανθρώπων. Όπως λέει χαρακτηρίστηκα ο καλλιτέχνης: « Με ενδιαφέρει η μορφή, το πρόσωπο ενός γέροντα, βλέπω τις ρυτίδες σαν ρωγμές του χρόνου, σαν γραμμές του δίσκου ενός γραμμόφωνου. Είναι ο γέροντας η αρχή και το τέλος. Είναι ένα ζωντανό μουσείο».
Μέσα από τους συμβολισμούς που αποτυπώνει στην προσωπογραφία του έργου του, δείχνει την αέναη προσπάθεια του ανθρώπου, να επιβιώσει κάτω από το βάρος των καθημερινών προβλημάτων του. Σημαντικά είναι και τα έργα που αναφέρονται σε εικόνες αγίων. Εδώ ο καλλιτέχνης χρησιμοποιεί την βυζαντινή τεχνοτροπία, βαδίζοντας στα χνάρια του μεγάλου ζωγράφου Πανσέληνου, του οποίου είναι λάτρης.
Ο Γιάννης Μορέλλος έχει συμμετάσχει σε δυο ατομικές εκθέσεις και τέσσερις ομαδικές. Έργα του, βρίσκονται σε δημόσιες και ιδιωτικές συλλογές με ένα εκ των οποίων να βρίσκεται στην αίθουσα συνεδριάσεων «Ν. Πεντζίκης», του δήμου Ελευθερίου-Ν. Κορδελιού
Σήμερα ο Γιάννης Μορέλλος, φιλοτεχνεί το σήμα του δήμου Εχεδώρου, αποκαθιστώντας το ψηφιδωτό που παρουσιάζει τον ποταμό Εχέδωρο προσωποποιημένο. Το έργο, μετά την ολοκλήρωση του στην τελική του μορφή, θα χρησιμοποιηθεί ως σύμβολο του δήμου Εχεδώρου.
Στο χώρο της παραδοσιακής μουσικής ο Σταύρος Κουρουκλίδης κατέχει μια ξεχωριστεί θέση όχι μόνο στις καρδιές των συνάδελφών του, αλλά και ευρύτερα στον κόσμο της παραδοσιακής μουσικής, αφού κάνει κατά καιρούς και δημόσιες εμφανίσεις. Με το επιδέξιο παίξιμο της ποντιακής λύρας μαζί με το μεγάλο ρεπερτόριο των τραγουδιών του, δημιουργεί μια φανταστική ατμόσφαιρα γλεντιού και κεφιού. Ο ίδιος μας λέει: «Αυτό προέρχεται, γιατί την ώρα που παίζω και τραγουδώ, διασκεδάζω και εγώ. Είναι πηγαίο αυτό που κάνω». Η ενασχόληση του με την παραδοσιακή μουσική, ξεκίνησε από μικρό παιδί, όταν τα πρώτα ακούσματα προήλθαν από το οικογενειακό του περιβάλλον. «Μεγάλωσα μέσα σε οικογένεια γλεντζέδων, που παίζανε και τραγουδούσαν παραδοσιακά τραγούδια. Ήταν φυσικό επακόλουθο, να ακολουθήσω και εγώ αυτό το δρόμο» λέει με υπερηφάνεια ο Σταυρός Κουρουκλίδης. Ένα δρόμο που επέλεξαν, ακολουθώντας τα χνάρια του πατέρα τους, επίσης τα δυο του παιδιά, Νίκος και Αγγελική. Η Αγγελική μάλιστα, φοιτά στο πανεπιστήμιο ως μουσικολόγος. Διπλά λοιπόν υπερήφανος ο κ. Κουρουκλίδης.
Συντάκτης: Χρήστος Γιαννακίδης
Αναδημοσίευση από το σιδηροδρομικό περιοδικό "Ενημέρωση"-3η Έκδοση 2004.
"Σιδηροδρομικά Νέα"
Δεν είναι λίγοι οι σιδηροδρομικοί, που μέσα από την καλλιτεχνικές τους ανησυχίες, βρίσκουν ένα πολύ καλό τρόπο διεξόδου από τα καθημερινά προβλήματα, αξιοποιώντας τον ελεύθερο χρόνο τους δημιουργικά και ευχάριστα.
