Κυριακή 29 Μαρτίου 2015

Φτωχός συγγενής το τρένο στην πατρίδα μας.

  Εκλεισαν ακριβώς δέκα χρόνια από την εποχή που είχαν όλοι συμφωνήσει για το «συγκοινωνιακό χάρτη» της Θεσσαλονίκης. 
Περιείχε βήματα και σοβαρά μέτρα υπέρ των μαζικών συγκοινωνιών. Δέκα χρόνια μετά, οι περισσότεροι «δείκτες υγείας» της δημόσιας μετακίνησης κατέληξαν απογοητευτικοί…
  Εκλεισαν σχεδόν δέκα χρόνια αφότου μια επιστημονική έρευνα για την αστική συγκοινωνία της Θεσσαλονίκης είχε κατασταλάξει πως οι υπηρεσίες που προσφέρονταν προς τους επιβάτες της δημόσιας συγκοινωνίας στη Θεσσαλονίκη κρίνονταν σχεδόν ικανοποιητικές. Πριν δυο χρόνια, μια νέα εργασία έκρουσε τον κώδωνα: «-Δώστε προσοχή στην παρεχόμενη ποιότητα. Αυτή καθορίζει εν πολλοίς τα έσοδα και προσελκύει χρηματοδοτήσεις για την αστική συγκοινωνία», κατέληγε. Τα τεύχη της εργασίας, προφανώς, αξιοποιήθηκαν στο… ντουλαπάκι της μερσεντές κάποιου χουζούρη μανδαρίνου. Κουρασμένα -εν αποστρατεία- λεωφορεία ανακαλούνται εξ εφέδρων, ρυπαρές τριτοκοσμικές στάσεις επιστρατεύονται, απαξιωμένοι έλεγχοι εκπομπών καυσαερίων ακατάλληλου καυσίμου, στράγγισμα χρηματοδότησης, ελλείμματα και στοιχεία σε σκοτάδια και πονεμένες ιστορίες απίστευτης εισιτηριοδιαφυγής και παραβατικότητας στις λεωφορειολωρίδες της πόλης. Να καμαρώσουμε, άραγε, για τον αποδεκτό δείκτη πληρότητας στα λεωφορεία του ΟΑΣΘ που είναι 6-7 επιβάτες ανά τετραγωνικό μέτρο(!), όταν αλλού είναι 3-4; Ανέβηκε ποτέ κανένας ταξιδεμένος μανδαρίνος σε αστικά που ανηφορίζουν μετά τη δουλειά για Αμπελοκήπους, Εύοσμο, Σταυρούπολη και Νεάπολη;
  Όμως κι οι σιδηροδρομικές μας συγκοινωνίες είναι για… χομπίστες. Είκοσι χρόνια βαστάει η κατασκευή 100 χιλιομέτρων διπλής ηλεκτροδοτούμενης γραμμής Τιθορέας - Δομοκού στη ραχοκοκαλιά του ελληνικού σιδηροδρόμου. Πώς προχώρησαν τα σιδηροδρομικά ευρωπακέτα έργων που έτρεχαν από το 1994; Σε πόσο χρόνο διανύει το Intercity τη διαδρομή Αθήνα-Θεσσαλονίκη και σε πόσο το αντίστοιχο της Σλοβενίας; Σε ποια άλλη ευρωπαϊκή χώρα αποτελεί διαρκές καθεστώς η κλοπή ζωτικών εξαρτημάτων του δικτύου; Υπάρχει προαστιακός σιδηρόδρομος και, αν ναι, ποιος είναι; για να μαθαίνουμε δηλαδή! Μουντζούρης και φτωχός συγγενής το τρένο στην πατρίδα μας, αντίθετα με όλα τα άλλα κράτη... Υπάρχουν ευθύνες;
  Δεν ξεχνάμε, βέβαια, ότι έκλεισαν εννιά χρόνια κι από τις εναρκτήριες φανφάρες του έργου του μετρό της Θεσσαλονίκης. Διαδοχικά έδωσαν τη θέση τους σε νεότερες «δοξολογίες» και «αγιογραφίες» χουζούρηδων για πρωτοσέλιδα κι εξώφυλλα που κατέληξαν μονόστηλα, παραπέμποντας σε προσεχείς δεκαετίες. Μην ψάχνετε όμως! Δεν υπάρχουν ευθύνες στην Ελλάδα.

Συντάκτης: Γιάννης Τόσκας
Πηγή: agelioforos.gr