Σύσσωμη η κυβέρνηση ετοιμάζεται να γιορτάσει τη
συμφωνία COSCO - HP - ΤΡΑΙΝΟΣΕ για τη μεταφορά κινεζικών εμπορευμάτων στην
Κεντρική Ευρώπη
Πηγή «Ριζοσπάστης»
Με μία ακόμη «φιέστα», τη δεύτερη σε διάστημα τεσσάρων περίπου μηνών, η
συγκυβέρνηση και ο πρωθυπουργός επιδιώκουν να καλλιεργήσουν φρούδες ελπίδες στη
χειμαζόμενη εργατική τάξη και στα άλλα λαϊκά στρώματα, με αφορμή την - οριστική
- υπογραφή συμφωνίας επιχειρηματικής συνεργασίας μεταξύ των πολυεθνικών «Cosco»
και «Hewlett Packard» (ΗΡ),
που από κοινού θα αυξήσουν τις κερδοφόρες
δραστηριότητές τους, εκμεταλλευόμενες την πολιτική παραχώρησης των κρατικών
υποδομών στο ιδιωτικό κεφάλαιο. Σε αυτό το πλαίσιο μεθαύριο, Παρασκευή, ο
πρωθυπουργός και η πολιτική ηγεσία του υπουργείου Υποδομών θα παραστούν στην
επίσημη εκδήλωση για την υπογραφή της τριμερούς συμφωνίας συνεργασίας COSCO -
ΤΡΑΙΝΟΣΕ - HP, στην προβλήτα όπου βρίσκονται οι εγκαταστάσεις της «Cosco», στο λιμάνι
του Πειραιά, συμφωνία που για την επίσημη κυβερνητική προπαγάνδα σηματοδοτεί τη
μετατροπή του Πειραιά σε «πύλη της Ευρώπης» για τις εξαγωγές εμπορευμάτων από
την Ασία.
Είχε προηγηθεί η ολοκλήρωση των έργων στη σιδηροδρομική γραμμή που συνδέει
το λιμάνι του Ικονίου - βρίσκεται εντός της ζώνης εγκαταστάσεων του Οργανισμού
Λιμένος Πειραιά - με το Θριάσιο Πεδίο, χώρος όπου σχεδιάζεται η κατασκευή του
νέου εμπορευματικού κέντρου. Να σημειώσουμε ότι πέντε κατά σειρά διαγωνιστικές
διαδικασίες για το εν λόγω έργο έχουν χαρακτηριστεί «άγονες», καθώς δεν υπήρξε
«επενδυτικό ενδιαφέρον». Πάντως, η εμμονή της COSCO να επεκτείνει την παρουσία
της στο λιμάνι, το ενδιαφέρον της να βάλει στο χέρι τον εμπορευματικό σταθμό
του Θριασίου, αλλά και η δραστηριότητα που αναπτύσσει γύρω από την επικείμενη
ιδιωτικοποίηση του ΟΣΕ δείχνουν ότι ξεμπλοκάρει και την προοπτική για τη
σύνδεση Ικονίου - Θριασίου, εξέλιξη που αποδεικνύει από μία ακόμα σκοπιά ότι
αποκλειστικό κριτήριο για τη δημιουργία ακόμα και των λεγόμενων έργων υποδομής
είναι η εξασφάλιση κερδοφορίας για τις μεγάλες, ντόπιες και ξένες, επιχειρήσεις
και σε καμιά περίπτωση οι ανάγκες του κοινωνικού συνόλου, των εργαζομένων και
των άλλων λαϊκών στρωμάτων.
Να υπενθυμίσουμε ότι η σύμβαση προβλέπει τη μεταφορά προϊόντων της ΗΡ που
παράγονται στην Κίνα στο λιμάνι του Πειραιά με το στόλο της COSCO και από εκεί
την προώθησή τους στην Κεντρική Ευρώπη με την ΤΡΑΙΝΟΣΕ. Αρχικά λόγος γίνεται
για δύο δρομολόγια, τα οποία η συγκυβέρνηση εύχεται να αυξηθούν στο άμεσο
μέλλον, με την υπογραφή ανάλογων συμβάσεων και με άλλες πολυεθνικές εταιρείες.
Με αυτό τον τρόπο η COSCO κερδίζει από τη μείωση του μεταφορικού κόστους, καθώς
αν αυξηθεί η σχετική κίνηση μέσω των εγκαταστάσεών της στον ΟΛΠ, θα αποφύγει
την κοστοβόρα προώθηση των εμπορευματοκιβωτίων στα λιμάνια της Β. Ευρώπης.
Η σύμβαση αυτή επίσης καθιστά πιο «ελκυστική» την ΤΡΑΙΝΟΣΕ ενόψει της
επικείμενης ιδιωτικοποίησής της, καθώς οι υποψήφιοι «επενδυτές» θα εξαγοράσουν
μία εταιρεία που εκτός από μεγάλη επιβατική κίνηση, δείχνει ότι επεκτείνεται
πλέον και στις εμπορευματικές μεταφορές, με την υπόσχεση ότι ο κύκλος εργασιών
της σε αυτόν τον τομέα είναι αυξανόμενος.
Ωστόσο, όσον αφορά τα εργαζόμενα λαϊκά στρώματα, τη συνείδηση των οποίων
στοχεύει η κυβερνητική προπαγάνδα, ελάχιστα έχουν να προσδοκούν από την
ολοκλήρωση αυτής της συμφωνίας. Ακόμα και οι όποιες θέσεις εργασίας μπορεί
προσωρινά να προκύψουν από τέτοιου είδους επιχειρηματικές συμφωνίες, θα είναι
θέσεις απασχόλησης με μεροκάματα «Κίνας», με συνθήκες εργασίας γαλέρας και με
την αξίωση του κεφαλαίου να συνεχιστεί ακόμα πιο γρήγορα η επιβολή σχέσεων
εργασίας και μισθών που θα ισοδυναμούν με την απόλυτη χρεοκοπία των λαϊκών
νοικοκυριών. Στα παραπάνω να προσθέσουμε τις τεράστιες αρνητικές
περιβαλλοντικές επιπτώσεις που θα προκαλέσουν τέτοιου είδους επενδύσεις και τις
«κρυφές» πτυχές της συμφωνίας, σχετικά με τη λειτουργία και την κυριότητα της
σιδηροδρομικής υποδομής, και τις ρήτρες που θα κληθεί να καταβάλλει το ελληνικό
Δημόσιο έναντι της όποιας δυσλειτουργίας...
Στην ουσία, υποδομές που μπορούν και πρέπει να είναι λαϊκή περιουσία για να
υπάρχει πραγματική ανάπτυξη προς όφελος των λαϊκών αναγκών στο πλαίσιο άλλου
δρόμου ανάπτυξης, παραδίδονται στα πολυεθνικά μονοπώλια για να ξεπεράσουν
εκείνα την καπιταλιστική κρίση σε βάρος του εργαζόμενου λαού.
Φ. Κ
