ΣΤΗΝ ΟΛΟΜΕΛΕΙΑ ΤΟΥ ΣΤΕ
Οι μέχρι τώρα δικαστικές αποφάσεις (σε επίπεδο ασφαλιστικών μέτρων και
αναστολών) έχουν αναδείξει πολλά νομικά «αγκάθια» και αρκετές από αυτές
(Πρωτοδικείων) δικαίωσαν εργαζομένους «παγώνοντας» την εφεδρεία κι επιτρέποντας
να επιστρέψουν στη δουλειά τους παίρνοντας αναδρομικά τις κανονικές αποδοχές
τους
Η Ολομέλεια του ΣτΕ θα αποφασίσει στις 5 Οκτωβρίου σε
«πιλοτική» δίκη για τη συνταγματικότητα ή όχι της εργασιακής εφεδρείας
Την ίδια ακριβώς περίοδο που η κυβέρνηση σκοπεύει να προωθήσει την
εργασιακή εφεδρεία, η συνταγματικότητα του μέτρου θα δοκιμαστεί σε «πιλοτική»
δίκη στην Ολομέλεια του Συμβουλίου της Επικρατείας, ύστερα από προσφυγή φορέων
(ΑΔΕΔΥ κ.λπ.) αλλά και μεμονωμένων εργαζομένων.
Οι μέχρι τώρα δικαστικές αποφάσεις (σε επίπεδο ασφαλιστικών μέτρων και
αναστολών) έχουν αναδείξει πολλά νομικά «αγκάθια» και αρκετές από αυτές
(Πρωτοδικείων) δικαίωσαν εργαζομένους «παγώνοντας» την εφεδρεία κι επιτρέποντας
να επιστρέψουν στη δουλειά τους παίρνοντας αναδρομικά τις κανονικές αποδοχές
τους. Υπάρχουν ωστόσο και αντίθετες αποφάσεις, που απέρριψαν αιτήσεις αναστολής
επιτρέποντας την εφαρμογή του μέτρου.
Το βασικό ζήτημα των προσφυγών για αντισυνταγματικότητα του ν. 4002/11 δεν
έχει λυθεί ακόμα, κάτι που θα γίνει στις 5 Οκτωβρίου στην «πιλοτική» δίκη στην
Ολομέλεια ΣτΕ, την ώρα που η κυβέρνηση θα προσπαθήσει να οδηγήσει στην εφεδρεία
περίπου 40.000 υπαλλήλους του ευρύτερου δημόσιου τομέα.
Τα δικαστήρια έχουν εμφανιστεί διχασμένα (σε επίπεδο ασφαλιστικών μέτρων)
και ο προσδιορισμός της «πιλοτικής» δίκης έχει οδηγήσει σε «πάγωμα» όλων των
σχετικών δικών, προκειμένου να αποφανθεί αμετάκλητα το ΣτΕ, κάτι που θα
επηρεάσει και το αναμενόμενο νέο νομοθετικό πλαίσιο, αφού θα έχει τα ίδια χαρακτηριστικά
(προσυνταξιοδοτική διαθεσιμότητα 1-2 ετών, αξιολόγηση, είσπραξη 60% των
αποδοχών κ.λπ.).
Διάφορα Πρωτοδικεία «μπλόκαραν» την εφεδρεία κρίνοντας ότι αποτελεί ένα νέο
είδος ομαδικών απολύσεων, που είναι άκυρες γιατί δεν τηρήθηκε καμία από τις προϋποθέσεις
της νομοθεσίας περί ομαδικών απολύσεων.
Αντίθετα η Επιτροπή Αναστολών της Ολομέλειας ΣτΕ απέρριψε αιτήσεις
υπαλλήλων για «πάγωμα» της εφεδρείας τους, κρίνοντας ότι με βάση τα
οικογενειακά οικονομικά τους μεγέθη δεν έχουν υποστεί ανεπανόρθωτη βλάβη, καθώς
και ότι δεν είναι πρόδηλα βάσιμοι οι ισχυρισμοί τους ότι το μέτρο της
εργασιακής εφεδρείας είναι αντίθετο στο Σύνταγμα, στο κοινοτικό δίκαιο και στην
ΕΣΔΑ (Ευρωπαϊκή Σύμβαση Δικαιωμάτων του Ανθρώπου). Αφησε, ωστόσο, ανοιχτό το
ενδεχόμενο να «παγώσει» κάποια εφεδρεία εφόσον αποδειχθεί ότι τίθεται άμεσο
πρόβλημα
επιβίωσης, με βάση το σύνολο των οικονομικών στοιχείων.
Παράλληλα, η Ολομέλεια ΣτΕ σε άλλη σειρά δικών «μπλόκαρε» την εφεδρεία των
δικαστικών υπαλλήλων όχι για συνταγματικούς λόγους, αλλά επειδή έκρινε -σύμφωνα
με πληροφορίες- ότι ο σχετικός νόμος δεν προέβλεψε την κατάργηση θέσεων
δικαστικών υπαλλήλων, ούτε συνεπώς την εφεδρεία τους.
Εκκρεμείς υποθέσεις
Γιατί αν γινόταν κάτι τέτοιο, ο ίδιος ο νομοθέτης θα δυσχέραινε ή θα ματαίωνε
την επίτευξη του σκοπού της επιτάχυνσης της απονομής της δικαιοσύνης, για την
οποία παίρνει συνεχώς νομοθετικά μέτρα, λόγω συσσώρευσης μεγάλου όγκου
υποθέσεων (ενώ η επιτάχυνση αποτελεί και μνημονιακό στόχο, με την τρόικα να
πιέζει να «τρέξουν» και 165.000 εκκρεμείς φορολογικές υποθέσεις).
Για το ζήτημα της εφεδρείας έχει ζητήσει και το Δημόσιο να συγκεντρωθούν οι
υποθέσεις στην «πιλοτική» δίκη στο ΣτΕ, διαπιστώνοντας ότι πολλοί υπάλληλοι
προβάλλουν αντιφατικούς ισχυρισμούς. Αλλοι θεωρούν ότι η εφεδρεία «πιάνει»
όσους είχαν τις προβλεπόμενες προϋποθέσεις την ημερομηνία έκδοσης του νόμου
(35ετία και ηλικία 55 ετών), τον Οκτώβριο του 2011, άλλοι υποστηρίζουν ότι η
εφεδρεία αφορά μόνο όσους συμπλήρωσαν τα όρια από τον Οκτώβριο έως τις αρχές
του 2012, αφού ο νόμος δεν είναι απόλυτα σαφής.
Πρωτοδικεία
Ακυρες οι ομαδικές απολύσεις
Με «όπλο» τη νομοθεσία περί ομαδικών απολύσεων, μερικά Πρωτοδικεία έκριναν
ότι είναι άκυρες οι απολύσεις γιατί έγιναν με μόνο στόχο την εξοικονόμηση
χρημάτων, εν όψει των μνημονιακών δεσμεύσεων απέναντι στους δανειστές για
εφεδρεία 30.000 υπαλλήλων και εξοικονόμηση 300 εκατ. ευρώ το 2012, ενώ δεν
συνδέεται το μέτρο καθόλου με την ορθολογικότερη οργάνωση και την εξυγίανση
απορροφώμενων ή συγχωνευόμενων κρατικών επιχειρήσεων και υπηρεσιών.
Είναι επίσης άκυρες γιατί δεν τηρήθηκε το στάδιο των διαβουλεύσεων (που
προβλέπει η νομοθεσία περί ομαδικών απολύσεων) για να διερευνηθούν προηγουμένως
η δυνατότητα μείωσης ή αποφυγής απολύσεων, η διατύπωση εποικοδομητικών
προτάσεων κ.λπ., ενώ διαπιστώθηκε ότι ο μισθός τους αποτελεί το μόνο
βιοποριστικό μέσο των υπαλλήλων, με συνέπεια να δημιουργείται σοβαρό πρόβλημα
επιβίωσης.
ΑΛ. ΑΥΛΩΝΙΤΗ
