Απειλή για το περιβάλλον και τη δημόσια υγεία αποτελεί το «νεκροταφείο» εκατοντάδων παλιών συρμών που επί χρόνια μετέφεραν επικίνδυνες βιομηχανικές ύλες, στον δήμο Δέλτα, λίγα χιλιόμετρα από το κέντρο της Θεσσαλονίκης.
Δίπλα από τα πρώτα σπίτια του οικισμού, ξεχασμένες αμαξοστοιχίες με επιβατικούς συρμούς, φορτηγά και σιδηροδρομικά βυτία βρίσκονται εδώ και πάνω από τέσσερις δεκαετίες εγκαταλελειμμένα, έχοντας οδηγήσει ολόκληρη την περιοχή σε πρωτοφανή υποβάθμιση.
Οι ειδικοί κρούουν τον κώδωνα του κινδύνου μέσω της Real planet τονίζοντας ότι αυτή η σιδηροδρομική χωματερή πρέπει να αποκατασταθεί άμεσα. Παράλληλα, καλούν τις αρμόδιες υπηρεσίες του υπουργείου Περιβάλλοντος να προχωρήσουν σε ελέγχους, ώστε να διαπιστωθεί το μέγεθος της καταστροφής στην περιοχή που έχουν εναποτεθεί, υπογραμμίζοντας ότι τα υλικά κατασκευής των συρμών περιέχουν ένα επικίνδυνο κοκτέιλ βαρέων μετάλλων. «Θα πρέπει να ελεγχθούν άμεσα τα ύποπτα βαγόνια από τους επιθεωρητές περιβάλλοντος», αναφέρει στην «R» o δρ Αθανάσιος Τραυλός, ερευνητής στο Ινστιτούτο Επιστήμης Υλικών του Δημόκριτου, σημειώνοντας ότι: «Το πρώτο στοιχείο που μπορεί κανείς με βεβαιότητα να εντοπίσει είναι διάφορα λιπαντικά έλαια και άλλες ουσίες που χρησιμοποιούνταν στη συντήρηση των βαγονιών. Δεν μπορούμε να τα διαχειριστούμε σαν κοινά στερεά απόβλητα. Ιδιαίτερη προσοχή πρέπει να δοθεί στους συρμούς που μετέφεραν καύσιμα καθώς και άλλες βιομηχανικές ύλες. Αυτές οι ουσίες είτε έχουν χυθεί τον υδροφόρο ορίζοντα είτε «πότισαν» με την πάροδο των χρόνων το υλικό των βαγονιών. Ομως ακόμα και τα επιβατικά βαγόνια πρέπει να εξεταστούν ενδελεχώς, καθώς τα περισσότερα είναι πλούσια με καρκινογόνο αμίαντο».
Παίρνουν φωτιά!
Οι κάτοικοι της περιοχής διαμαρτύρονται, καθώς τα βαγόνια… αρπάζουν πολύ συχνά φωτιά, με αποτέλεσμα να δημιουργούν μία αποπνικτική ατμόσφαιρα. «Οταν αρχίζει η αντιπυρική περίοδος, εμείς εδώ έχουμε τη δική μας εύφλεκτη περιοχή», δηλώνει αγανακτισμένος ο Στέλιος Μέγας, που το σπίτι του γειτνιάζει με το «νεκροταφείο», επισημαίνοντας ότι: «Κάθε καλοκαίρι καλώ επανειλημμένα την Πυροσβεστική υπηρεσία προκειμένου να κατασβήσει ένα φλεγόμενο βαγόνι. Η ατμόσφαιρα γίνεται αποπνικτική. Ας μας πει κάποιος υπεύθυνος τι αναπνέουν τα παιδιά μας». Οι κάτοικοι καταγγέλλουν ότι στα άδεια βαγόνια έχουν εγκατασταθεί διάφορα περιθωριακά στοιχεία, όπως ναρκομανείς και εξαθλιωμένοι μετανάστες. «Κανείς δεν τολμά να περάσει βραδινές ώρες δίπλα από τα τρένα, αφού δεν γνωρίζει τι μπορεί να αντιμετωπίσει», τονίζει ο Σ. Μέγας.
Σύμφωνα με τις πρώτες εκτιμήσεις του ΟΣΕ, πάνω από χίλια βαγόνια βρίσκονται διασκορπισμένα στο σιδηροδρομικό δίκτυο από την Καλαμάτα μέχρι το Ορμένιο του Εβρου. Ομως η υπηρεσία μόλις πριν από δύο χρόνια ξεκίνησε μία πρώτη καταγραφή για το «άχρηστο» τροχαίο υλικό. Ο διευθυντής εφοδιασμού και μηχανοστασίων του ΟΣΕ, Δημήτρης Τσιρόγλου, παραδέχεται στην «R»: «Το ‘‘νεκροταφείο’’ βαγονιών στον δήμο Δέλτα είναι ένα από τα μεγαλύτερα της Ελλάδας. Δυστυχώς, δεν είναι το μοναδικό. Τα διάσπαρτα κουφάρια τρένων βρίσκονται κυρίως κατά μήκος του σιδηροδρομικού δικτύου της Βόρειας Ελλάδας καθώς και στην Πελοπόννησο. Υπάρχει, όμως, αρκετός δρόμος να διανύσουμε. Οι διαδικασίες απομάκρυνσης είναι εξαιρετικά χρονοβόρες, αλλά αναγκαίες. Το πρόβλημα είναι γνωστό ήδη από το 2008, όμως οι διαδικασίες ταυτοποίησης ξεκίνησαν τον Μάιο του 2010». Πρόσφατα μόνο 260 εγκαταλελειμμένα βαγόνια καταγράφηκαν στο σιδηροδρομικό δίκτυο μεταξύ Ορμενίου-Ξάνθης, ενώ στην Πελοπόννησο ταυτοποιήθηκαν άλλα 200. Σύμφωνα με την Επιτροπή Κρίσεων Αχρηστου Υλικού του ΟΣΕ, που διενεργεί τους ελέγχους, αρκετά από τα βαγόνια αυτά προβλέπεται να απομακρυνθούν μέχρι το τέλος του χρόνου. «Οι αρμόδιες υπηρεσίες μας υποστηρίζουν ότι σε όσα βαγόνια έχουμε βρει δεν υπάρχουν επικίνδυνα υλικά. Ομως, κρατάμε τις επιφυλάξεις μας, καθώς οι πανελλαδικές καταγραφές δεν έχουν ολοκληρωθεί ακόμα», συμπληρώνει ο Δ. Τσιρόγλου.
