Ο κ. Πεταλωτής για τον ΟΣΕ είπε: « Δεν μπορούμε να αφήσουμε να χρεώνεται με εκατομμύρια ευρώ την ημέρα ο ελληνικός λαός για να έχει υπηρεσίες από τον ΟΣΕ, που κάθε άλλο παρά υπηρεσίες είναι, που αρμόζουν σε μια σύγχρονη ευρωπαϊκή χώρα. Αυτό το μεγάλο πάρτι που γινόταν στον ΟΣΕ τελειώνει. Γι΄ αυτό ακριβώς μιλάμε για εξυγίανση του ΟΣΕ, για αναδιάρθρωση, για ένα νέο σύστημα, που θα παρέχει τις σιδηροδρομικές μεταφορές στην χώρα μας και αυτό ακριβώς είναι απελευθέρωση και υπηρεσία προς τον ελληνικό λαό».
«Σ.Ν» το ποιος χρεώνει σε ποιον κ. Πεταλωτή το γνωρίζουν οι εργαζόμενοι του σιδηροδρόμου πολύ καλά. Εκείνο που δεν γνωρίζουν είναι αν έχει καταδικαστεί κάνεις για το μεγάλο πάρτι στον ΟΣΕ. Αφού λοιπόν μιλάτε για χρέος του ΟΣΕ σας παρακαλούμε να διαβάσετε αυτό το απόσπασμα από την άποψη που κατέθεσε στην διαβούλευση ο κ. Μάνος Παναγιώτου αρχιμηχανικός του ΟΣΕ.
Γράφει ο κ. Παναγιώτου: «Η ασυνέπεια του Κράτους στις υποχρεώσεις του απέναντι στον ΟΣΕ, που είναι η κυριότερη αιτία για τη δημιουργία του τεράστιου χρέους του ΟΣΕ, το οποίο υπερβαίνει τα 10 δις ευρώ και η εξυπηρέτηση του οποίου αποτελεί το μεγαλύτερο μέρος του παραγομένου ετήσιου ελλείμματος. Και αυτό γιατί το τεράστιο αυτό χρέος του ΟΣΕ είναι ένα σύνολο δανείων με εγγύηση του Δημοσίου και αποτελεί ένα κρυμμένο χρέος του Δημοσίου, το οποίο έχει δημιουργηθεί έναντι των υποχρεώσεων του κράτους στον ΟΣΕ για:
* Υποχρεώσεις Δημόσιας Υπηρεσίας (ΥΔΥ), ποσά που είναι αντίστοιχα αυτών που δίδονται στις άγονες γραμμές ακτοπλοΐας ή αεροπορικές εταιρείες και στην επιδότηση εισιτηρίου στα ΚΤΕΛ.
* Επενδύσεις υποδομών συγχρηματοδοτουμένων από την Ευρωπαική Ένωση και μη έργων και προμηθειών.
* Επενδύσεις τροχαίου υλικού και προγραμματικές συμφωνίες.
Οι ανωτέρω υποχρεώσεις, αντί να καταβάλλονται ως μετρητά, τα οποία θα εγγράφονταν ως έσοδα, καταλήγουν και λογίζονται στο χρέος. Σύμφωνα με τον νόμο 2671/98 «Ρύθμιση θεμάτων ΟΣΕ», το κράτος αναλαμβάνει αυτές τις υποχρεώσεις σε συνδυασμό με το Επιχειρησιακό Σχέδιο ως και το έτος 2002. Η δυνατότητα το κράτος να δίνει εγγύηση θεωρείται έκτακτη διαδικασία, μια και κανονικά προσκρούει σε άλλες διατάξεις που αφορούν τη δημιουργία κρυφών χρεών, που δεν επιβαρύνουν λογιστικά το χρέος της κεντρικής κυβέρνησης, αλλά ουσιαστικά εκεί ανήκουν. Στον ίδιο νόμο οι αρμόδιοι υπουργοί διαγράφουν τα χρέη του ΟΣΕ με αποφάσεις τους, ανάλογα με τις λογιστικές ανάγκες του χρέους της κυβέρνησης. Κακώς λοιπόν δεν διεγράφησαν τα ως και το 2002 χρέη, κακώς δε και η μετέπειτα τακτική χρηματοδότησης του ΟΣΕ συνέχισε όμοια δημιουργώντας μια τεράστια δημοσιονομική στρέβλωση. Ποιο όμως είναι το πραγματικό χρέος του ΟΣΕ; Με βάση την ευρωπαϊκή οδηγία διαχωρισμού υποδομής- εκμετάλλευσης, ο σιδηρόδρομος ως μεταφορικό μέσο δεν μπορεί να επιβαρύνεται με το κόστος υποδομής γραμμών και σταθμών, όπως και στα ΚΤΕΛ δεν προσθέτουμε το κόστος της επένδυσης του δρόμου. Έτσι στον προσδιορισμό του ελλείμματος και του χρέους, θεωρώντας τη σχέση υποδομής- εκμετάλλευσης 65% προς 35% και τα έσοδα της τάξεως 100 εκατ. ευρώ, δημιουργείται ετήσιο έλλειμμα μεταξύ 60 και 160 εκατ. ευρώ, ανάλογα με το αν θα προσθέσουμε στα έσοδα τις ΥΔΥ και μια αύξηση των τιμολογίων στη βάση της αγοράς της τάξεως του 30% στα εισιτήρια. Συνεπώς το πραγματικό χρέος από το 2002 και μετά δεν μπορεί να είναι άνω του 10% του παρουσιαζομένου, δηλαδή περίπου 1 δις ευρώ».
