Ως μέλος της αρμόδιας Εξεταστικής Επιτροπής, μιλάει για “εσχάτη προδοσία” όσων εμπλέκονται στην υπόθεση και επισημαίνει ότι πρέπει να ματώσουν όλοι.
Συνέντευξη στη Φανή Χαρίση
Την πεποίθηση ότι το μαχαίρι θα μπει βαθιά στο κόκαλο και ότι όσοι χρηματίστηκαν στην υπόθεση Ζίμενς θα καταλήξουν στη φυλακή εξέφρασε ο βουλευτής της ΝΔ και μέλος της αρμόδιας εξεταστικής επιτροπής Πάνος Καμμένος. Άφησε να εννοηθεί ότι στον λογαριασμό της Ελβετίας, για τον οποίο έκανε λόγο πρόσφατα, με διαχειριστή τον κ. Τσουκάτο κι ένα ακόμα άτομο, το ποσό ξεπερνά το 1 εκατ. ευρώ. Μιλήσατε για άνοιγμα λογαριασμών υπουργών, ακόμη και πρώην πρωθυπουργών. Υπάρχουν στοιχεία που συνηγορούν σε αυτό και ποια είναι αυτά; Εγώ δεν είπα πρώην πρωθυπουργών. Είπα ότι θα πρέπει να ανοίξουν όλοι οι λογαριασμοί, κι αυτή ήταν από την πρώτη στιγμή η συμφωνία στην εξεταστική επιτροπή από όλα τα κόμματα και από όλους τους συμμετέχοντες. Ήδη υπάρχει ένα μεγάλο δίκτυο λογαριασμών που έχει προκύψει από τις ομολογίες όσων δωροδοκούσαν στη Γερμανία και το οποίο έχει εξετάσει η γερμανική δικαιοσύνη. Υπάρχει επίσης ένα σύμπλεγμα λογαριασμών και μεταφοράς χρημάτων που προκύπτει από τις δικογραφίες που στάλθηκαν από την Ελβετία και το Μονακό. Προκύπτουν χρηματικά ποσά τα οποία δίνονταν για πληρωμή σε πολιτικούς, σε ποσοστό 2% από τις συμβάσεις που γίνονταν με το ελληνικό δημόσιο, και σε ποσοστό 8% για τους υπηρεσιακούς παράγοντες. Πολλοί από αυτούς τους λογαριασμούς ή πολλές από τις καταθέσεις καταλήγουν σε φυσικά πρόσωπα τα οποία έχουν πάρει μετρητά για να πληρώσουν τις μίζες. Άλλα οδηγούν σε off shore εταιρείες και άλλα σε τραπεζικούς λογαριασμούς. Σιγά σιγά αποκαλύπτονται τα πρόσωπα τα οποία κρύβονται από πίσω. Δεν μιλάμε για ένα σκάνδαλο το οποίο βρίσκεται στον αέρα και το οποίο στηρίζεται σε φήμες. Μιλάμε για ένα ολόκληρο σύμπλεγμα μιας καλά οργανωμένης εγκληματικής ομάδας, στην οποία συμμετείχαν η Siemens, οι δωροδοκούντες, τα στελέχη της Siemens και στη Γερμανία και στην Ελλάδα, πολιτικοί οι οποίοι έπαιρναν τα χρήματα, διαμεσολαβητές, χρηματιστές ή υπηρεσιακά στελέχη. Όλα λοιπόν αυτά θα ανοίξουν, ανεξαρτήτως του βαθμού που έχουν τα στελέχη. Είπατε πως υπάρχει μαρτυρία για άλλο 1.000.000 ευρώ στην Ελβετία σε λογαριασμό του οποίου φέρεται να είναι διαχειριστής ο κ. Τσουκάτος και ένα ακόμα άτομο. Είπα ότι υπάρχει τουλάχιστον 1.000.000 ευρώ. Μάλιστα, επειδή ο κ. Τσουκάτος απείλησε πως θα μου κάνει αγωγή, έκανα και διευκρινιστική δήλωση, για να μπορέσουν οι δικηγόροι του να μου κάνουν καλύτερα την αγωγή την οποία περιμένω με μεγάλο ενθουσιασμό, για να μπορέσουμε και στα ελληνικά δικαστήρια να αποδείξουμε ότι ο κ. Τσουκάτος, εκτός από ταμίας των “μαύρων” χρημάτων, των παράνομων χρημάτων που δίνονταν για δωροδοκίες, λειτουργούσε, καταρχήν, όπως ο ίδιος λέει, ως εισπράκτορας πολιτικού κόμματος αλλά και ως ο εξ απορρήτων του κ. Σημίτη. Τα λεφτά αυτά, κατά τη δική του κατάθεση, τα έδινε στο κόμμα, στο ταμείο του ΠΑΣΟΚ. Εδώ προκύπτει και η ευθύνη του κ. Παπανδρέου: να ζητήσει να επιστρέψει, αν πράγματι είναι έτσι και έχει δίκιο ο κ. Τσουκάτος, είτε τα χρήματα της κρατικής χρηματοδότησης, όπως προβλέπεται από το ελληνικό σύνταγμα και τους νόμους, είτε τα χρήματα τα οποία είχε υπεξαιρέσει ο ίδιος ως κοινός απατεώνας, οπότε θα πρέπει το ΠΑΣΟΚ να του κάνει μήνυση. Το φοβερό είναι ότι ο κ. Τσουκάτος έχει το θράσος να βγαίνει και να απειλεί ότι θα κάνει και αγωγή. Είναι αυτό που λέει και ο ελληνικός λαός: “Φωνάζει ο κλέφτης, για να φοβηθεί ο νοικοκύρης”.
Παρά το ότι ακούστηκαν ονόματα -τέσσερα από το ΠΑΣΟΚ, τέσσερα από τη ΝΔ- τελικά η επιτροπή ανακοίνωσε ότι κάτι τέτοιο δεν ανταποκρίνεται στην πραγματικότητα… Αυτά τα τέσσερα και δεκατέσσερα και είκοσι πέντε είναι ουσιαστικά παραπλανητικά, διότι εμείς αυτή τη στιγμή ήδη έχουμε ανοίξει αρκετούς από όλους φακέλους. Έχουμε ανοίξει ένα μέρος και συνεχίζουμε εξετάζουμε το θέμα του ΟΤΕ και έχουμε μπει στην αρχή της διερεύνησης του ΟΣΕ. Υπάρχουν όμως υποθέσεις, όπως η υπόθεση της ROMTELECOM, υπόθεση δηλαδή που έχουμε χρηματισμό παραγόντων, πιθανώς και πολιτικών και υπηρεσιακών, για τις επενδύσεις στη Ρουμανία του ΟΤΕ, όπου για αυτές ο ελληνικός λαός πλήρωσε πολλά εκατομμύρια ευρώ. Έχουμε την υπόθεση της ARMENTEL, την οποία δεν έχουμε αρχίσει ακόμη να εξετάζουμε -την αρμενική δηλαδή πλευρά του σκανδάλου.
Θα συνεχίσουμε τη διερεύνηση, για μπορέσουμε να παραπέμψουμε τους εμπλεκόμενους σε προανακριτική επιτροπή ή στο ειδικό δικαστήριο αν είναι πολιτικά πρόσωπα. Βεβαίως, η δικαιοσύνη προχωρά παράλληλα την έρευνά της και υπάρχει συνεργασία με τη δικαιοσύνη. Ό,τι προκύπτει για μη πολιτικά πρόσωπα μεταβιβάζεται στους αρμόδιους ανακριτές, όπως και οι αρμόδιο ανακριτές παίρνουν το υλικό που προκύπτει για πολιτικά πρόσωπα. Δεν μπορούμε να πούμε για αριθμό αυτή τη στιγμή. Έχουμε τα θέματα των ιατρικών μηχανημάτων, ένας άλλος μεγάλος τομέας είναι η υγεία, έχουμε τα θέματα που αφορούν το υπουργείο Πολιτισμού. Η Siemens είχε εισβάλει στην Ελλάδα και είχε μπει σε όλες τις κρατικές προμήθειες. Θα “ματώσει” όμως και το κόμμα σας… Να “ματώσουν” οι πάντες. Αυτή τη στιγμή ο έλληνας πολίτης αδίκως και αντισυνταγματικά καλείται να “πληρώσει τη νύφη”. Ο εργαζόμενος, ο συνταξιούχος, ο μικροεπαγγελματίας. Έχουμε βάλει το ΔΝΤ παράνομα και αντισυνταγματικά. Ουσιαστικά, είναι μια συμφωνία η οποία δεν έχει επικυρωθεί, όπως προβλέπει το σύνταγμα, για παραχώρηση συνταγματικών δικαιωμάτων. Η κυβέρνηση οδήγησε σε αυτή τη συμφωνία τρεις ώρες πριν από τη συμφωνία που κάνουν οι άλλες ευρωπαϊκές χώρες μην παραχωρώντας συνταγματικά δικαιώματα. Αυτή τη στιγμή λοιπόν ακούει ο εργαζόμενος και ο συνταξιούχος για δισεκατομμύρια τα οποία φεύγουν σε βαλίτσες, για απώλεια του εθνικού πλούτου από διαχειριστές οι οποίοι παραμένουν στις θέσεις εντός κυβέρνησης γιατί είναι από υψηλότερα κέντρα. Παράλληλα γίνεται μια προσπάθεια από ορισμένα μέσα να βγει προς τα έξω το μήνυμα “Κρεμάστε τους τριακόσιους”. Εγώ δεν έχω καμία αντίρρηση να κρεμαστούμε κάποιοι εκ των τριακοσίων, αλλά μήπως τα κέντρα εξουσίας είναι πολύ πιο πάνω από τους τριακόσιους; Και η ερώτηση είναι ονομαστική. Τι έχει μεγαλύτερη δύναμη; Μία ομάδα δέκα βουλευτών που εκλέγονται από τον ελληνικό λαό και σήμερα βρίσκονται στις θέσεις τους στο κοινοβούλιο εκπροσωπώντας τον λαό και οι οποίοι αύριο δεν θα βρίσκονται γιατί δεν θα έχουν καλά τη δουλειά τους ή ο κ. Βουρλούμης που παραμένει -επί ΝΔ τον στήριζε ο κ. Σουφλιάς και εν συνεχεία ο κ. Παπανδρέου τον διατηρεί στη θέση του; Αυτά είναι τα ερωτήματα που πρέπει να απαντηθούν γιατί εδώ υπάρχει άλλη μία επικίνδυνη πτυχή. Βλέπουμε να προσπαθούμε να γλιτώσουν αυτοί που έπαιζαν τα μεγάλα παιχνίδια, εκείνοι οι οποίοι ουσιαστικά ασκούν εξουσία στη χώρα, προκειμένου να πούμε πως συλλήβδην ο πολιτικός κόσμος φταίει. Βεβαίως και φταίει. Στα χέρια μας είναι η δημοκρατία. Μας δίνει το τελευταίο όπλο, των εξεταστικών επιτροπών, για να αποδείξουμε ότι αυτοί οι οποίοι έχουν παραβεί τον όρκο θα πληρώσουν και παράλληλα να βγάλουμε και εκείνους που είναι οι μεγάλοι αφέντες του τόπου. Πιστεύετε ότι κάποιοι θα πάνε φυλακή; Δεν υπάρχει περίπτωση να μην πληρώσουν, και θα σας πω γιατί. Υπάρχει αυτό το μεγάλο παραμύθι της παραγραφής και του νόμου περί ευθύνης υπουργών. Είναι ένα μεγάλο παραμύθι που δεν είναι και δημοκρατικό. Υπάρχει ο νόμος-έκτρωμα περί ευθύνης υπουργών. Γιατί να παραγράφονται τα αδικήματα των υπουργών μετά από μία τετραετία. Αυτό δεν συμβαίνει ούτε στις λατινοαμερικάνικες δικτατορίες. Υπάρχει όμως και το σύνταγμα της Ελλάδας, το οποίο μας δίνει τα εργαλεία εκείνα ώστε να τους στείλουμε στη φυλακή. Το άρθρο 28 παρ. 2 του συντάγματος αναφέρει πως οι διεθνείς συνθήκες υπερισχύουν του εσωτερικού δικαίου. Προηγουμένως σας είπα για οργανωμένο έγκλημα, κι αν είχατε ακούσει τον κ. Βαλυράκη αλλά και άλλα μέλη της εξεταστικής επιτροπής των περισσότερων κομμάτων θα διαπιστώσατε ότι αναφέρουν συχνά τον όρο «οργανωμένο έγκλημα». Γιατί αναφέρεται ο όρος «οργανωμένο έγκλημα»; Διότι υπάρχει η διεθνής συνθήκη για το οργανωμένο έγκλημα, η οποία, επειδή είναι διεθνής συνθήκη, υπερισχύει του εσωτερικού δικαίου και η οποία ουσιαστικά ακυρώνει τον νόμο περί ευθύνης υπουργών. Υπάρχει επίσης η διεθνής συνθήκη, που πάλι υπερβαίνει τον νόμο περί ευθύνης υπουργών, περί ξεπλύματος “μαύρου χρήματος”, που και εκεί δεν υπάρχει παραγραφή. Υπάρχει και το αδίκημα της εσχάτης προδοσίας, όταν η χώρα φτάνει στα όρια της χρεοκοπίας.
